Istnieje legenda o pochodzeniu „Białego grzebienia koguta”. Pewnego razu mnich-pustelnik mieszkający w tych górach zobaczył, jak myszołów ranił dziką kuropatwę z białym grzebieniem. Mnich był lekarzem, zbierał zioła i sporządzał receptury lekarstw. Wyleczył ptaka, a ten odleciał. W miejscu, gdzie spadły krople krwi kuropatwy, wyrosło drzewko herbaciane o niezwykle jasnych liściach. Kiedy pustelnik zebrał plony i zaparzył herbatę, od razu zauważył, jak dobroczynny wpływ ma ten napój na człowieka.
Bai Ji Guan znany jest jeszcze od czasów dynastii Ming (1368-1644). Liście Białego grzebienia koguta mają zielono-żółty kolor, co odróżnia go od innych krzewów herbacianych w Wuyi. Produkowany jest w drugiej połowie wiosny z delikatnych młodych listków. Technologia produkcji tego herbaty wymaga przestrzegania niskotemperaturowego trybu podgrzewania liści.
Wygląd herbaty bardzo różni się od innych herbat Wuyi. Kolor liści jest jasny, rudobrązowy. Po podgrzaniu oddechem wyczuwalny jest aromat śmietanki, wanilii i odrobiny cynamonu. Napar ma żółto-zielony kolor, a w aromacie wyczuwalna jest orchidea, nuty piernikowe i maślane z lekkim dymkiem. Smak jest delikatny, łagodny, owocowy. Wyczuwalna jest lekka orzechowo-czekoladowa słodycz z elementami ciasta, suszonej moreli i brzoskwini. Delikatna kwaskowatość bergamotki i suszonych skórek mandarynki. Posmak jest długi, korzenny, z nutami miodu i cynamonu.
Herbata jest mocna. Odwraca uwagę, oczyszcza umysł, podnosi tonus i wypełnia radosnym poczuciem życia.