Właściwości lecznicze owoców dzikiej róży znane są od czasów starożytnych. Medycyna ludowa zaleca przyjmowanie naparów i wywarów z owoców dzikiej róży w przypadku niedoborów witamin, obrzęków, chorób wątroby i dróg żółciowych, zapalenia nerek (odmiedniczkowe zapalenie nerek), miażdżycy, częstych krwawień, szkorbutu, zaburzeń hormonalnych, nerwic, anemii, w celu wzmocnienia układu odpornościowego.
Owoce dzikiej róży są bogate w witaminę C, jej zawartość jest kilkadziesiąt razy większa niż ilość witaminy w cytrynie, zawierają również flawonoidy, kwasy organiczne (weninowy, linolowy, linolenowy itp.), cukry, garbniki i taniny. ), cukry, garbniki i substancje pektynowe, karoten, witaminy B1 B2, P, PP, K, sole mineralne żelaza, magnezu, manganu, fosforu, które biorą udział w regulacji procesów redoks w organizmie, zmniejszają przepuszczalność i kruchość naczyń włosowatych, mają działanie ściągające, moczopędne i żółciopędne.
Napar z dzikiej róży: 1 łyżka. łyżka (10 g) surowców zalać szklanką (200 ml) wrzącej wody, nalegać 1 godzinę, przecedzić, wziąć 1/2 szklanki 2-3 razy dziennie przed posiłkami. Czas stosowania określa lekarz, biorąc pod uwagę cechy choroby, osiągnięty efekt i tolerancję leku.
Suszone jagody można dodawać do zwykłej herbaty. W takim przypadku zaleca się zalanie większej ilości naparu i picie takiej herbaty dłużej oraz wcześniejsze przygotowanie napoju w celu jego zaparzenia.
Ponieważ owoc dzikiej róży zawiera dużo kwasu askorbinowego, jest przeciwwskazany dla osób z tendencją do zaburzeń metabolicznych z tworzeniem się kamieni - szczawianów.