Rudawobrązowe grudki średniej wielkości. Kruszą się zaskakująco łatwo i w efekcie nadają się do parzenia „na zalania” lepiej niż większość innych „głów”. W suchym stanie mają słodkawy, ledwie wyczuwalny aromat. Rozparzony liść pachnie już wyraźniej — czysta shupu’erowa słodycz, miejscami przypominająca albo sosnowe wióry w karmelowym syropie, albo słodką rzepę posypaną cynamonem. Smak równy, aksamitny i słodki, bez wyszukanych aromatycznych piruetów. Stan — po prostu milcząco kopać rowy.
Nasz firmowy kafel Lao Cha Tou w 2/3 składał się właśnie z tych głów. Tęsknicie za nimi — te również się sprawdzą. Najlepiej zaparzyć w termosie albo podgotować, a jeśli jednak parzyć zalaniami — wsypać więcej. Piętnaście gramów na czajniczek, gaiwan lub typot.